با لب خـشکـیده هر دم یاد سـقا می‌کنم            روزه‌ام را با سلامی بر شما وا می‌کنم
با صدای ربنا هر دم به هنگـام وضو            نام زیـبای تو را آهـسته نجـوا می‌کنم

بعد مغرب وقت افطار و زمان عاشقی            با زیارت نامه‌ات سجـاده را تا می‌کنم
روزۀ بی‌ذکر تو اصلا نمی‌چسبد به من            طول روزم کـربلایت را تـمنّا می‌کنم
با نگاهت برمن سائل کـرامت داده‌ای            قطرۀ ناچیزم و رو سوی دریا می‌کنم
سفره پهن است و کریمان منتظر بر یک گدا            کاسه‌ام را می‌بـرم تقدیم زهـرا می‌کنم
در سحرها هم به فکر روضه‌هایت بوده‌ام            در میان سینه‌ام یک تکیه برپا می‌کنم
دور تسبیحم شد آقا «یاغریب فاطمه»            من خودم را بین عشاق شما جا می‌کنم